Zły wilk, to króciutka opowieść powstała na bazie tradycyjnej bajki
rosyjskiej, a spisana przez autora o obco brzmiącym nazwisku – Patacrua.
Ilustracje do tej niewielkiej objętościowo, lecz bogatej treściowo, stworzył Chene.
Ilustracje do tej niewielkiej objętościowo, lecz bogatej treściowo, stworzył Chene.
Kim jest tytułowy Zły wilk?
To postać o dość dziwnych, jak na
tego typu zwierzę zwyczajach. Nie żywi się mięsem, bo z powodu lenistwa
postanawia zjadać jedynie ryż na mleku. Upolowanie jakiejś zwierzyny musiałoby
kosztować go bowiem sporo wysiłku, a przecież nikt nie lubi się przemęczać.
Niestety, wilk, który odżywia się jedynie ryżowym kleikiem nie może w żaden sposób budzić postrachu – swoją posturą prędzej wywoła litość niż przerażenie.
Tak też jest w wypadku Wilka, który bardzo chciał uchodzić za złego.
Postanowił więc on stanąć na wysokości zadania i upolować zwierzę, które mogłoby stać się jego pełnowartościowym posiłkiem. Zaczepiał kozę, osła, owcę, krowę i świnkę. Próbując kosztem innych zdobyć pokarm, wystawił się jedynie na szkodę i pośmiewisko. Brak doświadczenia w polowaniach dał się we znaki, bowiem to właśnie niepozorne zwierzęta domowe zatriumfowały nad wilkiem uosabiającym zło, dzięki swojemu sprytowi i przenikliwości.
Niestety, wilk, który odżywia się jedynie ryżowym kleikiem nie może w żaden sposób budzić postrachu – swoją posturą prędzej wywoła litość niż przerażenie.
Tak też jest w wypadku Wilka, który bardzo chciał uchodzić za złego.
Postanowił więc on stanąć na wysokości zadania i upolować zwierzę, które mogłoby stać się jego pełnowartościowym posiłkiem. Zaczepiał kozę, osła, owcę, krowę i świnkę. Próbując kosztem innych zdobyć pokarm, wystawił się jedynie na szkodę i pośmiewisko. Brak doświadczenia w polowaniach dał się we znaki, bowiem to właśnie niepozorne zwierzęta domowe zatriumfowały nad wilkiem uosabiającym zło, dzięki swojemu sprytowi i przenikliwości.
Jaki jest morał tej opowieści?
Każda niegodziwość, zło i występek zostaje ukarane.
Wykorzystanie świata zwierząt do zaprezentowania ludzkich cech i uniwersalnej rzeczywistości, w której dobro zawsze zwycięża jest zabiegiem stosowanym już od dawien, dawna. Dowcip, humor i piękne ilustracje pomagają czytelnikowi wydobyć z tej ksiązki kwintesencję i zwrócić szczególną uwagę na to co najważniejsze. Ułatwia to także forma tej publikacji – książeczka jest bardzo oszczędna w słowa, teksty znajdujące się na kolejnych stronach są króciutkie, rymowane, zawierające jedynie informacje niezbędne. Rysunki również cechuje widoczny minimalizm, mający wydobyć elementy charakterystyczne. Reszta pozostawia otwarte pole dla wyobraźni dziecka, która sama może podpowiadać mu kolejne sceny.
Wykorzystanie świata zwierząt do zaprezentowania ludzkich cech i uniwersalnej rzeczywistości, w której dobro zawsze zwycięża jest zabiegiem stosowanym już od dawien, dawna. Dowcip, humor i piękne ilustracje pomagają czytelnikowi wydobyć z tej ksiązki kwintesencję i zwrócić szczególną uwagę na to co najważniejsze. Ułatwia to także forma tej publikacji – książeczka jest bardzo oszczędna w słowa, teksty znajdujące się na kolejnych stronach są króciutkie, rymowane, zawierające jedynie informacje niezbędne. Rysunki również cechuje widoczny minimalizm, mający wydobyć elementy charakterystyczne. Reszta pozostawia otwarte pole dla wyobraźni dziecka, która sama może podpowiadać mu kolejne sceny.
Książka często odwołuje się do rosyjskiej tradycji oraz
historii, obfituje także w wyłaniane co rusz wartości, takie jak gościnność,
otwartość na drugiego i chęć niesienia pomocy.
Mądra, choć krótka opowiastka.
Widziałam kiedyś tę serię w księgarni. Strasznie spodobało mi się wydanie książek. Są takie inne, przyciągają wzrok.
OdpowiedzUsuńGdy byłam dzieckiem, uwielbiałam tego typu bajki. Jeszcze w gimnazjum, gdy omawialiśmy bajki Krasickiego, brałam aktywny udział w zajęciach ;-)
OdpowiedzUsuńPewnie spodobałaby się moim chłopakom :)
OdpowiedzUsuń