Haśka Poświatowska we wspomnieniach i listach – Mariola Pryzwan

Halina Poświatowska to legenda. Ambitna, utalentowana, a przy tym chorowita i przedwcześnie zmarła. Poetka, w  której wierszach – naprzemiennie z  poezją Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej – zaczytywałam się w czasach gimnazjum i początkach liceum.

Publikacja, którą mam przed sobą jest wyjątkowa – stanowi ona poszerzone wydanie książki Marioli Pryzwan ja minę, ty miniesz. Wspomnienia o Halinie Poświatowskiej i  uzupełniona jest o niepublikowane dotąd urywki wypowiedzi Ireneusza Morawskiego na temat kobiety, z  którą łączyła go relacja przez lata mająca charakter swoistej zagadki i tajemnicy, znanej jedynie dwójce zainteresowanych.

W  książce tej znajdziemy zarówno fragmenty listów i utworów samej Poświatowskiej, jak i osób bliskich jej sercu takich jak mama, rodzeństwo, kuzynostwo, przyjaciele, ale też relacje osób, z  którymi poetka się zetknęła: Wisławy Szymborskiej, Magdaleny Samozwaniec, Józefa Tischnera i wielu, wielu innych, które razem tworzą niepowtarzalną całość, fantastyczne połączenie, budujące biografię autorki, wyglądające jak quasi-pamiętnik, odtwarzające po kolei wydarzenia jej życia: od dzieciństwa, przez lata nauki, później skomplikowaną operację na otwartym sercu w Stanach Zjednoczonych, w których to pobyt otwarł przed nią nowe możliwości, studia fizyczne w USA, następnie ukończenie ich na Uniwersytecie Jagiellońskim, otwarcie doktoratu i wreszcie druga niefortunna operacja, po której próżno było już oczekiwać cudu. Pomiędzy tymi punktami życie Poświatowskiej wyznaczały relacje z  ludźmi, którzy skądinąd mało ją interesowali. Ze wszystkich zapisków, listów i świadectw wyłania się obraz poetki dbającej o urodę, pięknej, ambitnej, piekielnie zdolnej i zdeterminowanej do osiągania wytyczonych celów.

Wspomnienia i listy oraz fotografie i kserokopie dokumentów tworzą portret kobiety nietuzinkowej: egotycznej – ale jaka miała być, gdy od dziecka wszystko było jej podporządkowane przez wzgląd na chorobę – ale fascynującej, o niepowtarzalnej powierzchowności, rzadkim talencie pisania o miłości i przemijaniu tak bardzo zakotwiczonym we własnych doświadczeniach.

Arcycudne wydanie, wspaniała pozycja do kolekcji, upamiętniająca przypadające na 9. maja 2015 roku urodziny poetki.

blog o książkach, Halina Poświatowska, Haśka Poświatowska we wspomnieniach i listach, listy Poświatowskiej, Mariola Pryzwan, opinia, recenzja książki, recenzje książek, Wydawnictwo Marginesy